Przedmiotem dyskusji podczas listopadowego spotkania DKK była autobiografia Stefana
Friedmann „Siedemdziesiąt lat mojego dzieciństwa czyli niech pan powie coś
wesołego”. Książka podobała się każdej z nas. Najwięcej pochwał zyskał
oczywiście wszechobecny humor - nie typu slapstickowego, ale taki, który oprócz
śmiechu zmusza do zastanowienia się nad kondycją społeczeństwa, naszych
wyborów, naszych postaw…
Pozycja, którą można polecić wszystkim. Jedni podczas lektury znajdą w
niej tylko humor, dla innych będzie okazją do przemyśleń.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz