SPOTKANIE DYSKUSYJNEGO KLUBU KSIĄŻKI

 „W kraju mężczyzn” to debiut prozatorski młodego libijskiego pisarza Hishama Matara. Głównego bohatera, 9-letniego Sulejmana, poznajemy w niecodziennych, z lekka tajemniczych okolicznościach. Chłopiec nocą czuwa przy chorej matce, która po raz kolejny opowiada mu ponure dzieje swojej wczesnej młodości. Następnego dnia, w ramach rekompensaty za obarczanie go swymi problemami, matka zabiera Sulejmana na zakupy do centrum miasta. Cały czas podąża za nimi tajemniczy samochód. W centrum chłopiec ze zdziwieniem zauważa swego ojca (w tym czasie powinien być na delegacji zagranicą). Nie podchodzi do niego i o niczym nie mówi matce. Choć to co widzi sprawia na Sulejmanie dziwne wrażenie szybko o wszystkim zapomina i oddaje się beztroskiej zabawie z kolegami ze swojej ulicy. W miarę rozwoju akcji autor przybliża nam realia, na których tle snuje swoją opowieść. Jest rok 1979, reżim dyktatora Libii Muammara al-Kaddafiego przybiera coraz krwawsze oblicze. Intelektualne elity Libii próbują się temu przeciwstawić. W telewizji co jakiś czas pokazywane są publiczne egzekucje. Beztroskie dzieciństwo Sulejmana niespodziewanie się kończy. Pewnego dnia wesołą zabawę chłopców nagle przerywa aresztowanie sąsiada zaprzyjaźnionego z jego rodziną. Wkrótce służby bezpieczeństwa przychodzą po jego ojca. Na pełne strachu pytania dostaje od matki i zaprzyjaźnionych dorosłych tylko ogólnikowe odpowiedzi. Czuje się zagubiony i przerażony. Rośnie w nim fala złości, którą wyładowuje na najbliższych. Ludzie z tajemniczego samochodu, udając przyjaciół pragnących uratować jego ojca, wydobywają od niego różne informacje. Krąg aresztowań poszerza się.

Powieść zyskała uznanie wszystkich osób biorących udział w dyskusji. Autorowi udało się, z jednej strony oddać grozę totalitaryzmu politycznego i religijnego, a z drugiej pokazać życie przeciętnego obywatela niezaangażowanego w działalność opozycyjną. Stosunki panujące w rodzinie małego Sulejmana dały asumpt do ciekawej dyskusji o sytuacji kobiet w islamie (zwrócono uwagę, że książka Matara nie jest kolejną sztampową pozycją o tragedii tych kobiet, że oddaje złożoność ich losów). Natomiast dziwne zachowanie Sulejmana doprowadziło nas do wniosku o konieczności wyjaśniania dziecku nawet trudnych spraw, zarówno dla własnego dobra, jak i dla zapewnienia poczucia bezpieczeństwa dziecku. Za największy atut powieści uznaliśmy niezwykle wnikliwie i wiarygodnie przedstawioną postać Sulejmana.